🔻 چرا با ضربه به هسته سخت و تشکیلات مقاومت، مقاومت ضعیف که نمیشود هیچ! بلکه تقویت هم میشود و دوباره قویتر برمی‌گردد؟!
چرا حضرت آقا وعده می‌دهند که در آینده باز مقاومت قویتر از گذشتهظاهر خواهد شد و این ضربات اخیر مثل شهادت بزرگان و از دست رفتن محور سوریه ما را ضعیف نخواهد کرد؟!
ضربه نخوردیم؟! چرا این ضربات موجب تضعیف ما نمیشود؟!
🔻 جواب به تعریف مقاومت برمی‌گردد. حضرت آقا مقامت را چطور تعریف کردند؟! ««جبهه‌ی مقاومت» یک سخت‌افزار نیست که بشکند یا از هم فرو بریزد یا نابود بشود. «مقاومت» یک ایمان است، یک تفکّر است، یک تصمیم قلبی و قطعی است؛ مقاومت یک مکتب است، یک مکتب اعتقادی است. چیزی که ایمان یک عدّه مردم است، چیز قراردادی‌ای نیست ــ که من حالا میگویم چرا ایمان مردم است ــ این، با فشار آوردن نه‌فقط ضعیف نمیشود بلکه قویتر میشود.»
🔻 تا وقتی فکر مقاومت زنده است، این ضربات نه تنها اهالی مقاومت را ضعیف‌تر نمی‌کند بلکه بیدارتر و دغدغه‌مندتر نمی‌کند، تا وقتی فکر زنده است عوض هر چیزی جبران میشود، ساختمان ساخته میشود، مرزها جابجا میشود، انسان‌ها جایگزین می‌شوند و هر سرمایه‌ای به سرعت جبران میشود، سرعتی که در گسترش فکر است در هیچ مرزگشایی دیگری نیست، وقتی فکر زنده است ضربه زدن فیزیکی به آن موجب میشود ذهن‌ها برای جذب این فکر تیزتر شود و فکر راحت‌تر بتواند منتقل شود.
📌 سوریه دیروز همراه با دستان ما بود، اما سوریه آینده‌‌ان‌شاء الله همراه با فکرهای ما خواهد بود و آن زمان خودش پیش‌تاز صحنه خواهد شد.